COP28 maakt zich op voor de eindsprint

 

De tweede week is goed onderweg en stilaan gaan we over in de finale onderhandelingen. Om de zaak sneller vooruit te laten gaan is de COP voorzitter met een plan gekomen, drie dagen voor het geprogrammeerde einde van de conferentie. Een zogenaamde Majilis, of ministerïele vergadering, moet uitkomst brengen volgens hem : vandaag samen punten van overeenkomst vinden en morgen een eerste versie van finale tekst. Het is een strategie die nogal wat risiko’s inhoudt. Het resultaat van de Global Stocktake oefening (de tekst die een stand van zaken geeft van waar de wereld staat met de huidige klimaatplannen) is vandaag meer een lijst van vaststellingen dan een coherente tekst. Tijdens zijn speech zaterdagavond voor de delegatie sloop er een toenemende frustratie in zijn woorden: ze moesten 'sneller, slimmer en harder werken’. En nog : ‘Werk met een andere mentaliteit, één die flexibiliteit, compromissen, openheid en een echt begrip van de urgentie van de taak mogelijk maakt. Zet nu je eigenbelang opzij voor het algemeen belang".

Hoog spel

De harde realiteit is dat veel vertegenwoordigers van landen geen ambitieuze uitkomst willen. Voor activisten zoals wij is dat moeilijk te verkroppen, gezien de veelvuldige gevolgen van extreem weer wereldwijd, maar velen geven nog steeds prioriteit aan nationale economische belangen op de korte termijn boven wereldwijde overleving. Dit proces kan trouwens voorzitters van de besprekingen te veel worden, zoals toen Alok Sharma in 2021 in tranen uitbarstte, Yvo de Boer in 2007 met zijn hoofd in zijn handen zat en in 2009 toen de halve zaal in Kopenhagen in verbijsterde stilte achterbleef. Wat het nog riskanter maakt, is dat het grote gekrakeel over de uitfasering van fossiele brandstoffen nog maar net begonnen is. De bijeenkomsten van delegatiehoofden zijn alleen maar bezig met het herformuleren van de rode lijnen. De High Ambition Coalition (HAC) heeft een verklaring uitgebracht; de Arabische Groep bereidt een antwoord voor. De OPEC schoot 2 dagen te vroeg. Het verwijt van Bolivië klinkt ook al bekend in de oren : « het noorden is hypocriet, het wil een uitfasering van fossiel, maar het breidt zelf zijn productie en consumptie uit. » Australië zei dan weer dat ze zelf, als grote uitvoerder van steenkool, die productie zullen afbouwen en hun buren in de pacific niet in de steek zullen laten als het water hen aan de lippen staat. Ondertussen houden de VS, China, India en de EU zich relatief rustig en houden hun kaarten dicht tegen de borst voor de laatste dagen en uren. "De tijd dringt om de gaten te dichten," zei Al-Jaber nog. Hij speelt hoog spel, want de Saudi's en India geven voorlopig geen duimbreed toe.

Financieringsbeloften nemen toe

En dan is er nog de zg. ‘Global Goal on Adaptation’ – het mondiale doel dat moet gaan bepalen hoe de wereld zich moet gaan aanpassen aan een veranderende wereld, en vooral : hoe de industrielanden, die grotendeels verantwoordelijk zijn voor de huidige opwarming, de niet geïndustrialiseerde landen kan helpen om zich aan te passen. Hier ging het de voorbije dagen achteruit, o.m. omdat het 30x30 doel sneuvelde (30% van het landoppervlak en 30% van de oceaan beschermen als natuurgebied). De financieringsbeloften lijken ondertussen wel op kruissnelheid te komen en dat is alvast goed nieuws : een kleine greep uit de vele beloften : 792 miljoen voor het Fonds voor schade en verlies (tussen ons gezegd en gezwegen : dit is voorlopig peanuts want de noden zijn nu al enorm), 3,5 miljard nieuw geld voor het Green Climate Fund, dat landen moet helpen om investeringen te doen in groene energie en elektrificering, 134 miljoen voor het aanpassingsfonds, 129,3 miljoen voor het minst ontwikkelende landen fonds. Ook de Wereldbank gaat jaarlijks 9 miljard extra in klimaatfinanciering en multilaterale ontwikkelingsbanken kondigen een toename van meer dan 22,6 miljard aan in klimaatinvesteringen. Nu lijken dat allemaal wel fabelachtige getallen maar het is maar het begin. Om het Parijs doel te halen van max. 1,5° opwarming moeten we tegen 2030 alle hernieuwbare energie capaciteit die we nu hebben verdriedubbelen en onze energie-efficiëntie verdubbelen. Daarnaast nemen de kosten van de klimaatcrisis hand over hand toe. Een klein overzicht van wat er alleen maar deze week aan de hand is in de wereld : een nieuwe hittegolf met recordtemperaturen in Australië, nooit geziene droogte in het Amazone gebied, enorme overstromingen in Tanzania… Nu investeren in de transitie naar een fossielvrije samenleving betekent vermijden van nog veel grotere kosten en conflicten. Bovendien komen er 18 miljoen nieuwe jobs bij alleen op energie en gaan we enorme bedragen besparen op gezondheidszorg, onder meer omwille van de verbetering van de luchtkwaliteit. Samen met de bedragen die we nu betalen aan fossiele brandstoffen die we ook kunnen schrappen… Alles bij elkaar is de transitie goedkoper dan gewoon verder doen, als lemmingen die op een afgrond aflopen.

13 miljard per jaar steun voor fossiele brandstoffen

Vrijdag vernam ik via een artikel in Politico iets over een Nederlands initiatief om een coalitie op te richten van landen die de subsidies voor fossiele brandstoffen willen afschaffen. Dat is nu nog eens een goed idee ! Ik probeer in zeven haasten uit te vissen waar het initiatief van komt. Dat blijkt de Nederlandse Minister van klimaat Jetten te zijn. Die heeft 13 landen kunnen mobilisereren voor het initiatief en… België is erbij, net zoals Oostenrijk, Ierland, Spanje, Finland, Antigua en Barbuda, Canada, Frankrijk, Denemarken, Costa Rica en Luxemburg. Het argument van Nederland om deze coalitie te starten is het feit dat veel van de subsidies en taksverlagingen voortkomen uit internationale afspraken en daarom niet eenzijdig kunnen worden afgebouwd. Het initiatief zal transparantie stimuleren en vraagt de leden zich te verbinden aan het publiceren van volledige inventarissen, wat inderdaad een belangrijke eerste stap is. Het zal ook internationale barrières identificeren en een dialoog starten over een nationale uitfasering van subsidies voor fossiele brandstoffen, zodat landen van elkaar kunnen leren en methodologieën kunnen harmoniseren. Het akkoord werd zaterdagavond getekend hier op de COP. Zo zie je maar dat in de marge van de officiële onderhandelingen ook steeds interessante initiatieven ontstaan. Globaal gaan er vandaag, volgens schattingen van de internationale Energie Agentschap meer dan 1 trilloen ? US$ naar subsidies voor fossiele brandstoffen – in België is dat tussen 13 en 19 miljard €. De verbranding van fossiele brandstoffen zijn oorzaak nummer één van de klimaatcrisis waar we in zitten. Het is dan ook overduidelijk dat we zo snel mogelijk moeten stoppen met het fiscaal stimuleren van die zelfde brandstoffen. Dat moet gebeuren met begeleidende maatregelen om Matheuseffecten te vermijden, zodat ook mensen met lagere inkomens kunnen meeprofiteren van de voordelen van koolstofvrije technologiën voor hun energie, warmte en verplaatsingsbehoeften. Een verplichte inventaris moet jaarlijks worden voorgelegd aan het parlement en publiek beschikbaar worden gesteld zodat de uitfasering op een transparante manier door elke burger gevolgd worden. De uitfasering moet ten laatste tegen het einde van volgende legislatuur afgerond zijn om de doelstellingen inzake emissiereductie tegen 2030 te halen. Dat is wat wij vragen van de politieke partijen in de aanloop naar de verkiezingen.

Nu kijken of onze politici de visie kunnen ontwikkelen die nodig is…

 

Koen Stuyck, vanop de klimaattop

Deze tekst verscheen ook op De Wereld Morgen