zaterdag, maart 04, 2006

Ter Zake op batibouw

Donderdagavond 2 maart kondigde Phara De Aguirre een reportage aan over jonge koppels die kasten van huizen neerzetten. Helaas, na het bekijken van de royale omstandigheden die deze jonge mensen, "geen grootverdieners," aldus Phara, zich schijnbaar moeiteloos kunnen veroorloven, kunnen andere jonge koppels zich alleen maar gesterkt voelen om hetzelfde te doen.
Want wat komen we echt te weten? We krijgen het verhaal van een bankbediende en een onderhoudsmechanicien en alle nieuwe snufjes die ze in hun kraaknette, sleutel-op-de-deur villa hebben laten installeren. Met twee auto's voor de deur. Met welke lening ze die levensstijl financieren komen we niet te weten. De hele straat is gebouwd op een terrein dat vroeger landbouwgrond was. Volgens de commentator ging de boer op pensioen en stonden er in geen tijd een hele reeks villa's in aanbouw... Hola, wacht even. En wat met de conversie van landbouwgrond naar villagrond? Kan dat zo maar? Hoe is dat gebeurd? Niemand die ze zich vragen bij stelt. Zijn dit de jaren '80 misschien? Zijn dit nog steeds de jaren waarin ongebreideld werd gebouwd en onze openbare ruimte zonder omzien werd opgesoepeerd en geprivatiseerd ten koste van het beperkte areaal aan groen en open ruimte?

Beste redactie van Ter Zake, dit is 2006. Kyoto is pas in werking getreden. Het zijn postmoderne tijden. Mensen beginnen stilaan in te zien dat we spaarzamer moeten omspringen met schaarse energie en ruimte en dat we onze kinderen niet noodzakelijk gelukkiger maken door ze heel hun leven in materiële luxe onder te dompelen. En tenslotte, als kijker van Ter Zake voel je je enigszins bij de neus genomen als je bij het begin van het programma een vraag voorgeschoteld krijgt waarvan je denkt "ja, dat zou ik ook wel eens willen weten" om dan vast te stellen dat er helemaal geen antwoord volgt. Heel teleurstellend.