politiek correct denken is zoeken naar duurzame oplossingen

Zaterdag in De Morgen schreef Stefaan Debreuck een interessante opinie over politiek correct denken. Zelden heb ik zo'n heldere en toch korte analyse gelezen waarin duidelijk uitkomt hoe reactionaire stemmen het politiek correct denken in het belachelijke trekken. Zozeer dat het een boutade is geworden.
Ze gebruiken de stempel om hun eigen simplistische en populistische voorstellingen goed te praten. Omdat ze zichzelf op de borst kloppen dat ze een no-nonsense aanpak voorstaan: nuance is voor 'losers.' Of nog: "Ik durf de dingen zeggen zoals ze zijn," alsof die krachtige uitspraak meteen ook de garantie is dat de dingen inderdaad ook zo zijn dat ze in één krachtige volzin te vatten zijn, genre "vreemdelingen profiteren van de dop."
Een andere kant van de medaille is dat politiek correct denken vaak gebruikt wordt om problemen niet op te lossen door het debat errond te begraven onder de nuances. Als het zoeken naar duurzame oplossingen echt het doel is van politieke correctheid dan is daadkracht een belangrijke factor.

Het opzet van Israël

Er zijn nog steeds journalisten die durven verder kijken dan de waan van de dag. Journalisten die de moed hebben om verder te gaan in duiding dan de evidenties. Zoals bijvoorbeeld Jacques Gevers van Le Vif L'express die in zijn editoriaal "Le dessein d'Israël" van 7 juli de vraag stelt naar de achterliggende motivatie van Israëls militaire geweld van de laatste dagen en weken.
Terwijl de Vlaamse kranten blijven meesmuilen en in het beste geval opmerken dat het disproportionele geweld van Israël (zo ver zijn ze al!) toch wel contraproductief is. Natuurlijk is het contraproductief. Niet alleen voor het aantal burgerslachtoffers dat de komende dagen onvermijdelijk nog hard zal stijgen als er geen deus ex machina opduikt, bevoorbeeld als George Bush plots een slag van de hamer zou krijgen... Niet alleen voor de slachtoffers dus maar ook voor het 'vredesproces' dat er eigenlijk geen was.
De onderhandelingen tussen Fatah en Hamas hadden net geleid tot een gezamenlijk standpunt en een uitgangspunt voor gesprekken met Israël. Daarin zijn ze dus alvast geslaagd, Olmert en Dan Halutz en de andere oorlogsstokers in Tel Aviv, de nieuwe kans op bilaterale onderhandelingen zijn vakkundig de kop ingedrukt. Want ze willen helemaal geen vrede in Israël. Zoals Jacques Gevers heel juist heeft opgemerkt, Olmert weet ook dat stilaan de grens bereikt is van wat er nog aan land te stelen is van de Palestijnen. De tijd is gekomen om dat wat ze nu hebben te consolideren in hun eigen grondwet, iets dat ze al sinds hun ontstaan in 1948 uitstellen. Vermits ze weten dat de kans nihil is dat ze over de huidige situatie internationaal een consensus erdoor krijgen, te meer gezien de lange lijst van VN-veroordelingen waarop Israël figureert, is hun optie nu "het unilaterale vastleggen van de grenzen." De 8 meter hoge 'veiligheidsmuur' die haast volledig op Palestijnse grondgebied is gebouwd kan nu eindelijk dienen waar die sinds het begin voor bedoeld was nl. de goede stukken grond inlijven bij Israël en het Palestijnse volk als geheel opsluiten in de grootste openluchtgevangenis op aarde.

Ondertekening van het 0110 Charter

Extreem rechts is een etterende zweer in de samenleving. Ze bieden geen oplossingen, misbruiken op een systematische manier alle middelen die ze krijgen van de gemeenschap om haatpropaganda te verspreiden. Hun doel: het verzieken van de samenleving en een klimaat scheppen waarin hun gedachtegoed kan gedijen.
Elk initiatief dat vragen stelt bij die opmars verdient steun. En ieder verantwoordelijk mens kan die steun geven. Reden genoeg om de 0110 concerten toe te juichen!