De laatste uren van Salvador Puic Antic

Vrijdag zijn we naar "Salvador" gaan kijken. Geen gepastere keuze in het cinema-aanbod deze week na de nieuwjaarsreceptie van Amnesty Vlaanderen. Salvador gaat over de laatste ter dood veroordeelde in Spanje.. slachtoffer van het Franco regime. Het was 1974 - als 7-jarige waren dat voor mij de veilige jaren 70, maar in feite was dit kleine Vlaanderen een soort `hobbitstee` in een wereld vol oorlog en dictatoriaal geweld. De tranen zijn moeilijk te bedwingen als de laatste slopende uren van Salvador Puic Antic traag voorbij kruipen. En het is goed dat die laatste nacht voor zijn moord van staatswege zo extensief in beeld gebracht wordt. Bij mijn weten is dat nog nergens in een film zo gebracht.

Een verblijf in het voorportaal van de dood: je zou het niemand toewensen, wat ze ook op hun kerfstok hebben. En dan te weten dat in de VS nog steeds velen op de beruchte 'death row' wachten op hun geplande ombrenging. Tot voor kort waren daar ook minderjarigen bij, ongeveer een haar geleden had ik nog een gesprek met de moeder van Robert Acuna, de laatste jongere die op death row zat en nipt ontsnapte aan zijn dood.

Salvador werd ter dood gebracht door wurging, een barbaarse praktijk die nog tijdens de inquisitie werd toegepast. Ook die moord wordt in beeld gebracht, en de gène bij de aanwezige generaals wanneer de dood niet onmiddellijk intreedt... Dit heeft de waarde van een document.