VN luidt nog maar eens noodklok voor Gaza

John Ging, de directeur van de VN-organisatie voor de Palestijnse vluchtelingen (UNRWA) in Gaza, luidde gisteren (24 april) de alarmklok. Sinds 10 april heeft Israël de toevoer van brandstof en benzine compleet afgesloten. De levering van industriële brandstof is gereduceerd tot de helft van de minimumvoorraad die nodig is om de elektriciteitscentrale te doen werken. Geen brandstof betekent dat levensnoodzakelijke humanitaire en publieke diensten stilvallen. Moet Israël echt elke Palestijn met de hand de nek omwringen voor Europa er iets van zegt?

Enkele feiten:
Voedselbedeling: John Ging voorspelt dat UNRWA met ingang van vandaag zonder brandstof zal vallen, waardoor noch UNRWA noch het WereldVoedselProgramma de voedseldistributie aan één miljoen noodlijdende Gazanen kunnen verder zetten.
Gezondheidszorg: Ziekenwagens kunnen niet uitrijden in geval van nood. Van de ambulances van het Ministerie van Gezondheid zit 20% zonder brandstof, 60% heeft minder dan één week te gaan. De brandstofreserves van de ziekenhuizen – waar 12 000 patiënten verzorgd worden – zijn gedaald tot onder het kritieke niveau van 25%. Transport: dokters en verplegend personeel kunnen enkel naar het werk wanneer dat op loopafstand is. Ook patiënten die verzorging nodig hebben, moeten zich te voet verplaatsen.
Water: 15 waterpompen die op diesel werken zijn stilgevallen, waardoor 70 000 mensen zonder water zijn komen te zitten. 15 tot 20% van de bevolking heeft om de vier dagen slechts 3 tot 5 uur toegang tot water. Elektriciteit: De elektriciteitscentrale is sinds januari in permanente crisis. De centrale kan elk moment stilvallen wat zal leiden tot elektriciteitspannes van 8 tot 16 uur per dag in de hele Gazastrook. Deze brandstofcrisis komt bovenop de reeds dramatische humanitaire situatie waarin de Gazastrook zich na 10 maanden van loodzware sancties bevindt: 53 kinderen gedood en 117 gewond sinds januari; instorting van de economie; 80 % van bevolking onder de armoedegrens; onvoldoende voorraad van voedsel en andere noodzakelijke middelen; gezondheidszorg en water- en sanitaire voorzieningen op de rand van instorten.