Het autisme van David Grossman

Vanavond 1 februari ontvangt de Israëlische auteur David Grossman het doctoraat honoris causa van de K.U.Leuven. Lucas Catherine, Wim de Neuter en Ludo De Witte schreven een kritisch stukje "Het autisme van David Grossman, doctor honoris causa van de KUL" op het E-Zine Uitpers.

Het succes van de 'Hasbara,' de Israëlische propagandamachine, is zo groot dat Israël eender wat mag doen van de internationale gemeenschap. Mensen zoals Grossman zijn kinderen van het seculiere Zionistische project, ze vormen met hun milde maar nooit fundamentele kritiek een bevestiging voor de fictie dat Israël een vrije democratie zou zijn waar alle kritiek op het beleid mogelijk is. Als hij zijn verantwoordelijkheid als belangrijk literair schrijver dan niet wil oppakken, dat hij dan gewoon helemaal niets zegt.

Grossman is bij uitstek een kind van het seculiere Zionistische project dat de staat Israël ziet als de vleesgeworden levenslange droom van elke Jood, het 'Jodendom 2.0' als het ware. Hij is helemaal mee met de Zionistische theorie dat de ballingschap in de diaspora een aflopend verhaal is, dat de Joodse religieuze traditie van de Thora een voorbijgestreefde praktijk is en tenslotte dat alle religieuze tradities een beetje 'achterlijk' zijn. Hij vergeet daarbij dat seculiere en modernistische ideologiën, zoals het Zionisme, evengoed hun navolgers een blinddoek voorbinden en hen aan het handje nemen naar een wazige ruimte vol schietijzers en wolfsklemmen. In de praktijk is zulke blinddoek een soort virtuele bril die het verleden herschrijft en de toekomst verdraait. Als je dan het heden wil verklaren helpt maar één ding: de blinddoek afwerpen, hoe groot de druk van je omgeving ook is.

David Grossman is een literair talent. Maar hij heeft niet de moed om zijn blinddoek af te werpen.